Sytuacja ta zmieniła się w kilka lat później. 16 maja 1912 oficjalnie otwarto pierwsze boisko ŁKS, które znajdowało się przy ul. Srebrzyńskiej. Zostało ono ofiarowane
bezinteresownie władzom klubu przez Towarzystwo Akcyjne I.K. Poznański. Wybuch I wojny światowej i działania wojenne spowodowały, że w 1918 łodzianie zostali
ponownie bez obiektu, na którym mogliby rozgrywać mecze. W 1922 z inicjatywy m.in. Józefa Wolczyńskiego, późniejszego prezesa ŁKS oraz Aleksego Rżewskiego,
pierwszego prezydenta Łodzi po odzyskaniu niepodległości, powołano komitet, który miał na celu doprowadzić do wybudowania Parku Sportowego dla Łódzkiego Klubu
Sportowego, w którego skład miał wchodzić także stadion. Jego budowa trwała do 1924. Pierwszym meczem jaki na nim rozegrano był mecz międzypaństwowy, Polska
kontra Turcja. Stadion przechodził kilka modernizacji. Najważniejsze z nich miały miejsce na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, kiedy to wybudowano jupitery oraz trybunę
na 10 tys. miejsc wraz ze znajdującą się pod nią halą sportową. Od czerwca 2007 obiekt należy do Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Łodzi, spółki należącej do
miasta. W niedzielę 2 sierpnia 2015 uroczyście otwarto nowy stadion, położony w odległości kilkudziesięciu metrów od starego. W pierwszym pojedynku na nowo
wybudowanym obiekcie ŁKS pokonał Pogoń Lwów 2:1, a inauguracyjną bramkę zdobył napastnik Rycerzy Wiosny, Adam Patora.
